Choć często trudno dzieciom w to uwierzyć, ale kiedyś ich babcie nosiły długie warkoczyki przewiązane kokardką, a dziadkowie biegali w krótkich spodenkach - krótko mówiąc: byli w wieku swoich wnucząt - to tak naprawdę było:) W dodatku były to czasy, w których nie używano jeszcze komputerów, o telefonach komórkowych nawet nikt nie marzył, telewizor - jeżeli był - odbierał tylko w czerni i bieli na jedynym kanale, a miasto nie oferowało tych atrakcji, co teraz.
Co w takim razie robili w wolnym czasie babcia i dziadek? Nie nudzili się czasem?
Poszukanie odpowiedzi na te pytania było zadaniem, jakie otrzymali chętni uczniowie klas I - III. Wykonali je na różne sposoby: jedni stworzyli piękne rysunki, zawierające odpowiedź na zadane pytanie; inni - napisali to, czego się dowiedzieli; byli też tacy, którzy przeprowadzili prawdziwy wywiad - może pierwszy w swoim życiu!
Jedno jest dla nich wszystkich wspólne. Aby wykonać zadanie, należało porozmawiać z dziadkami. I to był najważniejszy cel całego projektu: budować relacje, zachęcić dzieci, młodzież do rozmów z najstarszymi członkami rodzin; posłuchać ich opowieści; zatrzymać obraz wysłuchanych historii w sercu.
Koordynator projektu
Małgorzata Biernat
